با سلام

و با عذر خواهی از بزرگان تاسیسات ایران

من فربد حیدری از سال ۱۳۷۰ به عنوان یک پیمانکار به همراه پسر عمه ام و پسر عمویم وارد صنعت ساخت استخر سونا و جکوزی شدم . از این رو به این نکته اشاره کردم که بیان کنم در سال ۱۳۹۰ بعلت کمبود اطلاعات توسط گروه اموزشی کاشانه یک دوره طراحی استخر را اموزش دیدم.  و الان در سال نود و سه متوجه شدم که ما از صنعت تاسیسات و بخصوص ساخت استخر هیچ چیزی درک نکرده ام.

بیان این نکته فقط جهت معرفی استادان قدیم این صنعت است که ما هرچه داریم از امثال افرادیست که در ادامه نام انها امده است.  اما به منزله تایید انها نیست. و فقط به جهت تشکر از انهاست . 

استادان بی چون و چرا و مسلم استخر و سونای شمال تهران.

 محیط های مرطوب جای آزمون و خطا نیست 

خدمت دوستان کاراموز که شاید بدون تجربه میخواهند به فوت و فن تاسیسات و ساخت سازه های آبی پی ببرند ٬ خواهشمندم محیط های مرطوب جای آزمون و خطا نیست ٬ باید سالها تجربه داشته باشید تا بتوانید یک پروژه را بپایان برسانید.

پول دراوردن ٬ گرفتن پروژه و اغاز یک کار ٬ بسیار راحت است ٬ اما جمع کردن و راه اندازیی یک مجموعه مستلزم ان است که حداقل در رشته های تاسیسات ٬ عمران ٬ سازه و دکوراسیون صد در صد حرفه ای باشید ٬ در غیر این صورت با جان و مال و ابروی خود بازی می کنید ٬  همانقدر که ابروی انسان به راحتی میریزد و نقطه ای سیاه در کارنامه خواهد شد.

درست است که انسان ممکن الخطا است و  اشتباه کردن کار انسان است اما نه در پروژهای که قرار است در ان انسان زندگی کند.  نه در جایی که نباید اشتباه کرد.

مکان هایی وجود دارند که اگه اشتباه کنی ٬ علاوه بر اینکه اشتباه کردن مساوی با اخرین کاری که میکنی ٬ بلکه ممکن است این اشتباه منجر به مرگ انسانهای زیادی شود ٬ مثلا خاک برداری یا کار در ارتفاع .  با اینکه سالها تجربه خاک برداری دارم اما همیشه به کارفرما میگم ٬ خاک برداری یه کار تخصصی و صد در صد تجربی است و باید این کار را با نظارت معمار به یک استاد تخریب چی سپرد. در بین کسانی که در ارتفاع کار میکنند یک مثل کاربردی وجود دارد که دقیقا برای کارهای خطرناک و خطر افرین استفاده میشود .

میگویند : اگه بالا ( مثلا روی داربست یا تو چاه)  اشتباه کنی این اشتباه اخرین اشتباه تو است.

نه این کار بلکه همه کارها هم همین است.  استاد قصابی که نمیتونه سلمانی کنه استاد قصاب باید قصابی کنه.

ساخت یک جکوزی راحت است اما کوچکترین اشتباه به قیمت له شدن و ساخت یک چرخ گوشت بزرگ تمام خواهد شد.

ساخت سونا کاری نداره ٬ دیوار چوبی ٬ سقف چوبی ٬ تخت و کف و صندلی و یک هیتر 6 کیلووات فنلاندی و یک دست رنگ و نصب تابلو برق استاندارد هلو و نتیجه مساویست با حداقل سوختن یک سونا و دود کشیدن یک مجموعه که تمیز کردن ان هزینه ای معادل ساخت چندین سونا میباشد ٬ حداکثر هم چند نفر تو سونا گیر می افتند و جزغاله میشن.

ساخت استخر کاری نداره یه کاسه است که از یک طرف اب تصفیه شده و از طرف دیگر اب برای تصفیه با فشار یک پمپ حرکت میکنه اما اشتباه در انتخاب مصالح ( لوله ٬ بتن ٬ ارماتور ٬ سیستم روشنایی و.. )  به قیمت تخریب یک ساختمان در مدت سه سال خواهد شد.  حداکثر چند نفر بدلیل ناراحتی های پوستی سر از بیمارستان در نی اورند و چند نفری هم در مدت عمر استخر شما غرق میشوند. 

سونای بخاری که باعث سوختگی بدن کاربران خود میشود.

استخر سرسره داری در مشهد که روزانه چندین نفر با کتف و دست و پای شکسته به بیمارستان ارسال میکند.

سونایی که در یک مجموعه معروف تهران باعث تعطیل شدن یک ساله ان مجموعه گردید.

سونای بخاری که انفجار دیگش باعث از بین رفتن چندین اپراتور استخر گردید.

منبع کلری که به دلیل طراحر نادرست باعث از ببن رفت چند نفر گردید.

و این داستان غم انگیز ادامه دارد...    باور ندارید سوانح نرابط با استخر سونا و جکوزی را در اینترنت سرچ کنید.

و این را بدان ای استاد ٬ مقام ٬ مایه دار بی مایه و..   و مهندسی که حاضر به شاگردی کردن نبودی و خود را زرنگ میدانی... ( مثال زدم منظورم به همه است از جمله خودم )  بزرگترین گناه این است که انسان به کاری که در ان تخصص و تبهر ندارد بپردازد.

ماشاالله جوانان ما دارهی ضریب هوشی فوق العاده بالایی هستند!  هنوز سرکار نیومده ( بیست الی سی روز)  استاد میشوند و یک شرکت راه میاندازند.  ما که خداییش موندیم این همه درس خوندیم ٬ به کنار ٬ این همه پول پای یادگرفتن چیزهایی دادیم که جدید بودند و در نظام اموزشی ما نبودند که هیچ ٬ پانزده سال شاگردی کردیم ٬ هیچ حدودا ده ساله داریم برای خودمون کار میکنیم ٬ اینم هیچ.  پروژه های بین المللی و کوچک و بزرگ هم کن تو رزومه نداریم ٬ اینم هیچ.  هنوز هم یه پروژه را با ترس و لرز و کلی نزرو نیاز قبول میکنیم اما شرکت هایی هستند تازه تاسیس و مشتری ها که تماس میگیرند میگویند بیشتر شرکت ها پروژه های کوچیک را قبول نمی کنند.  این یعنی چی ؟

زمانی ما چند نفر بیشتر نبودیم ٬ اقای اصفهانی بزرگ بود ٬استاد  حاتمی ٬ نوبختی...  ٬ عباسی و الکتروسانترال اقای شانه چی ٬ میری..  که سیار کار میکرد ٬ میر رضایی بلوار شهرزاد بالاتر از اون چمنی ٬ بالتر از اون شاگرد میر رضایی رضا جاویدی بعدا مغازه زد ٬ اقای صاحبقرانی که از قدیم در صاحبقرانیه کار میکردند ٬ اقای لواسانی چهار راه کیهان ٬ میرهادی زاده فروشنده که الان نوبختی هم رفته پیشش ٬ جناب واحدنژاد داشت یادم میرفت که متاسفانه سکته کردند و الان کار نمیکنند ٬ ( ما هم  ٬ حیدری٬ در خیابان بنی هاشم با نام  سان سونا کار میکردیم ۱۳۶۰ البته بعد استخر ابی در کامرانیه را با اقای اقایی راه انداختم و بعد به خیابان دیباجی جنوبی مغازه اقای محسنیان رفتم و در نهایت بعد از چند سالی کار برای چند تن از همکاران سوناسازان و بعد هم گروه معماری فن و هنر ایران زمین) .  یه اقای دیگه ای هم بود که در خیابان بهار شیراز واقع در میدان هفت تیر  یا اگر اشتباه نکنم  بهار پیچ شمرون که متاسفانه اسمش خاطرم نیست .    این اقایان خوب یا بد از قدیمیترین کسانی بودند که در شمال تهران کار میکردند. مطمئنا کسان دیگری هم در ان زمان بوده اند اما من اسمی از انها نشنیده ام اگر کسی میشناسد حتما شماره تماس و نام و نشان انها را برای ما ارسال کند. 

خلاصه کنم بعد از این همه کار و دیدن ادم هایی انسان نما و انسانهایی ٬ انسان ٬ در این بازار عجیب و غریب ٬ ادم چیز هایی میشنوه که گاهی عوض شاخ ادم دم در میاره.  مزاح کردم .

منبع : نوشته های فربد حیدری 

سایت فن و هنر ایران زمین 

گروه جامع پیمانکاران

سوناسازان