اوژن ویوله لودوک   به فرانسوی

 Eugene Viollet-Ie- Duc  (زاده ۱۸۱۸ - درگذشته ۱۸۷۹)  معمار شهیر فرانسوی است.

 

او در مرمت آثار باستانی به ابعاد اقتصادی و بهداشتی (نور، هوا، ....) توجه داشت.

 

به عقیده وی آثار باستانی باید با تخریب بناهای اطراف بیش از پیش در معرض دید قرار گیرد.

 

او دو نظریه مهم را مطرح ساخته‌ است   :

 

    نظریه پویایی ماده در ساختمان :

 

ماده بی جان برای برخورداری از روح و روان باید به صورتی به کار گرفته شود که معمار در نظر دارد .

 

    نظریه سبک و زمان :

 

او سبک را مجموعه‌ای از قوانین و مقرراتی می‌داند که با توجه به تکنولوژی زمان و در زمان تعریف می‌شود .

 

نباید با Violette Leduc اشتباه گرفته شود.

 

ویولت لدوک (به فرانسوی: Violette Leduc) رمان‌نویس قرن بیستم میلادی اهل فرانسه است.

 

اوژن ویوله لو دوک

 

یوجین ویوله لو duc.jpg

 

عکس های نادار

 

متولد اوژن ویوله امانوئل لو دوک

 

1814 ژانویه 27

 

پاریس، فرانسه

 

درگذشت 1879 سپتامبر 17 (65 سال)

 

لوزان، سوئیس

 

ملیت فرانسوی

 

مدال سلطنتی مدال طلا (1864)

 

اوژن ویوله امانوئل لو دوک (1814 ژانویه 27 - 17 سپتامبر 1879) یک معمار فرانسوی و نظریه پرداز، معروف برای "ترمیم" تفسیر خود را از ساختمان های قرون وسطی بود. در پاریس متولد شده است، او یک معمار اصلی احیای گوتیک بود.

 

آثار او تا حد زیادی ترمیم و تعداد کمی از طراحی ساختمان مستقل خود را تا کنون متوجه شده بودند. به شدت به حاکم زیبا، هنر روند معماری زمان خود برعکس، بسیاری از کار طراحی خود را تا حد زیادی توسط معاصران او را به سخره گرفت. او معمار استخدام برای طراحی ساختار درونی مجسمه آزادی بود، اما تا پیش از مرگش این پروژه به پایان رسید.

 

تاثیر در حفاظت تاریخی

 

 

 

نظریه های مداخله پایه حفظ تاریخی در دوگانگی از حفظ وضع موجود در مقابل " مرمت " این چیزی است که در واقع هرگز در گذشته وجود داشته است را ایجاد قاب . جان راسکین ، از هواداران سرسخت حس سابق بود ، در حالی که معاصر او ، ویوله لو دوک، برای مثال دوم حمایت . ویوله لو دوک نوشت که بازسازی یک " وسیله ای برای دوباره [ ساختمان ] به دولت به پایان رسید، که ممکن است در واقع هرگز که در واقع در هر زمان وجود داشته است. "

 

 نوع از مرمت به کار گرفته شده توسط ویوله لو دوک، در شکل زبان انگلیسی خود را به عنوان مرمت ویکتوریا ، جان راسکین به عنوان تقبیح شد "نابودی از آن هیچ باقی مانده را می توان جمع آوری : تخریب همراه با توضیحات نادرست از چیزی که نابود "

 

 

 

این استدلال است که هنوز هم یک جریان زمانی که ترمیم است که برای یک ساختمان یا چشم انداز در نظر گرفته شده . در از بین بردن لایه های تاریخ از ارزش ساختمان، اطلاعات و سن نیز برداشته که هرگز نمی تواند دوباره می شود. با این حال، اضافه کردن ویژگی های یک ساختمان ، به عنوان ویوله لو دوک نیز انجام داد ، می تواند بیشتر به بینندگان مدرن جذاب .

منبع به زبان انگلیسی :  ویکی پدیا

باوهاوس  : خانه معماری باو هاوس  ( Bauhaus )

 

 آلمانی

 

نام یک مدرسهٔ معماری و هنرهای کاربردی در آلمان بود

 

 به معنی : خانه معماری  نام یک مدرسهٔ معماری و هنرهای کاربردی در آلمان بود که از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۳ به پرورش هنرمندان پرداخت و نقش مهمی در برقراری پیوند میان طرح و فن ایفا کرد. آموزه‌های آن پیش و پس از انحلال به عنوان یکی از نمادهای دوران مدرن شناخته شد و در سال‌های بعد نیز پیروانی داشت. در نهایت این آموزه‌ها شکل یک جنبش هنری را به خود گرفت که از جریانات مهم و تأثیرگذار قرن بیستم محسوب می‌شود.

 

مدرسه باوهاوس در سه شهر آلمان، در سه دوره زمانی (وایمار از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۵، دسائو از ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۲ و برلین از ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۳) و تحت مدیریت سه معمار (والتر گروپیوس از ۱۹۱۹ تا ۱۰۲۷، هانس مه یر از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۰ و لودویگ میس ون دروهه از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳) به فعالیت پرداخت.

منبع : ویکی پدیا

معماری فولدینگ

 

 

فولدینگ   به انگلیسی: Folding  

 

سبکی در معماری اواخر قرن بیستم است که در آن از فرم‌های نرم و منحنی استفاده می‌شود.

 

این سبک بر فلسفه‌ای استوار است که برای اولین بار، توسط فیلسوف فرانسوی، ژیل دلوز مطرح شد.

 

فلسفه فولدینگ در ادامهٔ فلسفهٔ ساختارشکنی است که نوعی فلسفهٔ پساساختارگرا به شمار می‌رود و مبتنی برچندگانگی معنایی و تکثرگرایی است.

 

 

فلاسفه فولدینگ، گیاهی به نام ریزوم را الگو می‌آورند که در زیر خاک رشد می‌کند. نه ریشه دارد. نه برگ و تنها شامل ساقه‌هایی است که بصورت نرم ومواج در دل یکدیگر پیچ و تاب می‌خورند. معماران فولدینگ همانند پیتر آیزنمن، فرانک گری و زها حدید این گیاه را به عنوان الگو مطرح می‌کنند.

 

کارهای سبک فولدینگ، معمولاً متشکل از لایه‌هایی است که بصورت هم ارتفاع در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و هیچ یک نسبت به دیگری دارای وجه تمایزی نیستند. این سبک را به دلیل استفاده از فرم‌های نرم و منحنی با لقب معماری نئوباروک نیز می‌شناسند.

 

بسیاری معتقدند فرم بازارهای سنتی در بافت قدیمی شهرهای ایران دارای شباهت‌های زیادی به سبک فولدینگ است وبه نوعی این سبک از آن الهام گرفته است.

ویکی پدیا

معماری فولدینگ یکی از سبک های مطرح در دهه پایانی قرن گذشته بود .

 

فلسفه فولدینگ برای نخستین بار توسط فیلسوف فقید فرانسوی ، ژیل دلوز مطرح شد .

 

وی همچون ژاک دریدا از جمله فلاسفه مکتب پسا ساختارگرایی محسوب می شود .

 

دلوز نیز مانند دریدا اساس اندیشه خود را بر زیر سوال بردن بینش مدرن و مکتب ساختارگرایی قرار داد .

 

فلسفه دلوز ، یک فلسفه افلاطون ستیز و دکارت ستیز است .

 

به عبارت دیگر می توان بیان نمود که فولدینگ یک طرح ضد دکارتی است .

 

از نظر دلوز ، هستی از زیر بناهای عقل ریاضی استخراج نشده است .

 

وی در کتاب معروف خود ، ضد ادیپ سرمایه داری و اسکیزوفرنی ( 1972) خرد مدرن را مورد پرسش قرار داد .

 

از نظر دلوز ، خرد هر جایی است .

 

فلسفه فولدینگ منطق ارسطویی را نیز زیر سوال می برد . از نظر این فلسفه ، هیچ ارجحیتی در جهان وجود ندارد . زیر بنا و روبنا وجود ندارد . فولدینگ به دنبال تعدد است و می خواهد سلسله مراتب را از بین ببرد . این فلسفه در پی از بین بردن دو گانگی هاست .

 

فولد یعنی چین و لایه های هزار تو ، یعنی هر لایه در کنار لایه دیگر ، همه چیز در کنار هم است ، هیچ اندیشه ای بر دیگری ارجحیت ندارد ، تفسیری بالاتر و فراتر از دیگری نیست ، همه چیز افقی است . به عبارت دیگر فولدینگ می خواهد منطق دو ارزشی را دیکانستراکت کند و کثرت و تباین را جایگزین آن کند . فولدینگ هم مانند دیکانستراکشن در پی از بین بردن مبناهای فکری تمدن غرب و بالاخص منطق مطلق و ریاضی گونه مدرن است .

 

فولدینگ ، عمودگرایی ، طبقه بندی و سلسله مراتب مردود می داند و به جای آن افقی گرایی را مطرح می کند .

 

از نظر فولدینگ همه چیز همسطح یکدیگر است .

 

دلوز در کتاب خود به نام ، فولد ، لایبنیتز و باروک ( 1982 ) جهان را چنین تبیین می کند : " جهان به عنوان کالبدی از فولدها و سطوح بی نهایت که از طریق فضا ، زمان فشرده شده ، در هم پیچ و تاب خورده و پیچیده شده است . " دلوز هستی و اجزاء آن را همواره در حال شدن می بیند .

 

افقی گرایی

 

یکی از موارد کلیدی در مباحث مطرح شده توسط دلوز ، افقی گرایی است . دلوز به همراه یار همفکر خود ، فیلیکس گاتاری ، مقاله ای به نام " ریزوم " در سال 1976 در پاریس منتشر کرد . این موضوع در کتاب هزار سطح صاف ( 1980) به صورت کامل تر توسط این دو مطرح گردید . رزیوم گیاهی است بر خلاف سایر گیاهان ، ساقه آن به صورت افقی و در زیر خاک رشد می کند . برگ های آن خارج از خاک است . با قطع بخشی از ساقه آن ، این گیاه از بین نمی رود ، بلکه از همانجا در زیر خاک گسترش می یابد و جوانه های تازه ایجاد می کند .

 

این دو متفکر با مطرح نمودن بحث ریزوم  ، سعی در بنیان فکنی اندیشه غرب کردند و اصول اولیه آن را زیر سوال بردند . از نظر آنها ، عقلانیت غرب به صورت سلسله مراتب عمودوار ، درخت گونه و مرکز مدار است .

 

بحث فولدینگ در معماری از اوایل دهه 1990 مطرح شد و به تدریج اکثر معماران نامدار سبک دیکانستراکشن مانند پیتر آیزنمن ، فرانک گهری ، زاها حدید و حتی معماران مدرنیست فیلیپ جانسون به این سمت گرایش پیدا کردند . از دیگر معماران و نظریه پردازان سبک فولدینگ می توان از بهرام شیردل ، جفری کیپینز ، گرگ لین و چارلز جنکز نام برد . همانند دیکانستراکشن ، خواستگاه فلسفه فولدینگ در فرانسه و معماری فولدینگ در آمریکا بوده است.

 

این معماران در کارهای جدید خود پیچیدگی را با وحدت یا تقابل نشان نمی دهند بلکه به صورت نرم و انعطاف پذیر ، پیچیدگی ها و گوناگونی های مختلف را در هم می آمیزند .

 

این کار باعث از بین بردن تفاوت ها نمی شود . باعث ایجاد یک پدیده همگون یکپارچه نیز نمی گردد ، بلکه این عوامل و نیروها به صورت نرم و انعطاف پذیر در هم می آمیزد . هویت و خصوصیت هر یک از این عوامل در نهایت حفظ می شود مانند لایه های درونی زمین که تحت فشارهای خارجی تغییر شکل می دهند ، در عین این که خصوصیات خود را حفظ می کنند .

 

نظریه دیکانستراکشن

 

نظریه دیکانستراکشن جهان را به عنوان زمینه هایی از تفاوت ها می دید و این تضاد ها را در معماری شکل می داد . این منطق تضاد گونه در حال نرم شدن است تا خصوصیات بافت شهری و فرهنگی را به گونه ای بهتر مورد استفاده قرار دهد .

 

دیکانستراکشنیست ها عدم هماهنگی های درون پروژه را در ساختمان و سایت نمایش می دادند و این نقطه آغاز پروژه آنها بود . ولی آنها هم اکنون این تفاوت ها را در تقابل نشان نمی دهند  ، بلکه آنها را به صورت انعطاف پذیری در هم می آمیزند و یک منطق سیال و مرتبط را دنبال می کنند . اگر در گذشته پیچیدگی ها و تضاد از دل تقابل های درونی پروژه بیرون می آمد ، در حال حاضر خصوصیات مکانی ، مصالح و برنامه به صورت انعطاف پذیری روی همدیگر تا می شوند ، در حالی که هویت هر یک حفظ می شوند . معماری فولدینگ در مقیاس شهری در جایی بین زمینه گرایی و بیان گرایی قرار دارد . فرم های انعطاف پذیر نه به صورت کامل هندسی هستند و نه به شکل دلبخواهی . در مقیاس شهر ، این لایه های تا شد .

منبع : وبسایت فن و هنر